اداره کل دامپزشکی استان یزد

متأسفانه خیلی از مواقع درمان در دامداریها بدون نظر دکتر دامپزشک انجام می‌شود که عوارض و مشکلاتی را به همراه دارد.
بیشترین درمان خودبه‌خودی در دامپزشکی به بیماری‌هایی مثل تب شیر، کتوز، ورم پستان، اسهال گوساله، لنگش، بیماری‌های تنفسی گوساله‌ها و عفونت رحم برمی‌گردد.
ازیک‌ طرف همه ما مسئول هستیم که شیر و گوشتی که به جامعه تحویل داده می‌شود، کاملاً سالم و عاری از مواد افزودنی مثل آنتی‌بیوتیک و ... باشد و مردم از سلامت آن‌ها اطمینان داشته باشند. از طرف دیگر ما مسئول درمان گاوها هم هستیم.
گاهی اوقات کار اورژانسی است و یا دامپزشک در دسترس نیست. لذا دامدار مجبور است درمان را خودش شروع کند و یا اینکه تلفنی با دامپزشک در تماس باشد و اطلاعات و راهنمایی‌های لازم را بگیرد.
 لذا لازم است که قبل از این کار پروتوکل‌های درمانی را برای گاودار نوشته باشیم. به‌عبارت‌دیگر اگر گاو دامدار مبتلا به تب شیر شده، یک پروتوکل خاص درمانی را شروع کند، نه اینکه هر چه خودش به ذهنش رسید به گاو تزریق کند. بعلاوه دامدار تا حدودی باید بیماری تب شیر را بشناسد و بلد باشد که آن‌ها از بیماری‌های مشابه تفریق کند و درست تشخیص دهد.
این پروتکل درمانی باعث می‌شود درمان به‌صورت نسبتاً خوب انجام شود و خلاف توصیه‌های دارویی و بروشور دارو عمل نشود و دارو با دوزهای تزریقی دقیق‌تر برای گاو مصرف شود. ضمن اینکه یکسری اطلاعات را بایستی به دامدار یاد بدهیم، چون میزان و نوع مصرف داروها برای هر گروه از گاوها بر اساس سن و تولید آن‌ها متفاوت است. علائم بیماری‌های شایع را در گاوداری به دامدار یاد بدهیم. پروتوکل درمانی لازم را برای هر بیماری جداگانه بنویسیم. مدت درمان و مدت زمان دور ریختن شیر گاو را نیز کامل یادداشت کنیم.
خیلی از اوقات گاو درمان شده در گاوداری نیاز به درمان نداشته ولی مقدار زیادی دارو به او تزریق شده است. ولی چون مشکل اصلی را تشخیص نداده‌اند، درمان نابجا انجام‌شده که جز هدر رفتن پول و کاهش تولید دام چیز دیگری را به دنبال نداشته است! ما به دامدارها توصیه می‌کنیم که اگر به وضعیتی برخورد کردید که بلد نیستند، با دامپزشک تماس بگیرند.
شاید دامپزشک بتواند تلفنی مسئله را حل کند. درهرحال مسئولیت درمان به عهده دامپزشک گاوداری است و او بایستی جوابگو باشد.
متأسفانه بسیاری از افراد دارو را به روشی غیر از آنچه توصیه دامپزشکان است مصرف می‌کنند. چون به‌راحتی می‌توان داروها را بدون نسخه از داروخانه‌های دامپزشکی خریداری کرد.
گاهی هم دامداران خارج از دستورالعمل و بروشور دارو، آن‌ها مصرف می‌کنند و یا ترکیبی از چند دارو را که تجویز با هم آن‌ها مجاز نیست، استفاده می‌کنند و یا دوره پرهیز باقیمانده‌های دارویی و زمان عدم مصرف شیر و یا گوشت را رعایت نمی‌کنند. لذا لازم است آموزش لازم به دامدار داده شده و پروتوکل‌های درمانی لازم از قبل نوشته شود و در دامداری موجود باشد.