اداره کل دامپزشکی استان یزد

ایشان اظهار داشت: پرورش بره و بزغاله یکی از فعالیت های بسیار مهم و با ظرافت و هنرمندانه در دامداری محسوب می‌شود. حضور دامدار در زمان زایمان و نظارت بر زایمان و خوراندن آغوز کافی و ضدعفونی بند ناف بره و بزغاله از امور بسیار ضروری و واجب در دامداری است. مهیا کردن جایگاه بهداشتی در دامداری برای نوزادان بقاء و سلامت آنها را تضمین می‌نماید. کم توجهی به امور فوق زمینه ساز بروز بیماریهای مختلف و تلفات در دامداری است.

در ادامه بیان کرد: یکی از مشکلات شایع در دامداریها این است که بره و بزغاله در چند روز ابتدایی زندگی کاملاً سر حال و فعال بوده ولی بعد شُل شده و توان ایستادن ندارند (مشکل: زمین‌گیر شدن بزغاله‌ها). اگر به این مشکل کم توجهی شود و یا رسیدگی سریع صورت نگیرد، تلف شدن آنها را در پی خواهد داشت. دلیل ایجاد این مشکل عبارت است از:

1- اسیدوز؛ اگر بره و بزغاله را به همراه مادر رها کنیم و خوردن شیر بدون کنترل دامدار باشد، معلوم نیست که نوزاد چقدر شیر می‌نوشد؟ در نتیجه با خوردن شیر (کم و یا زیاد) نوزاد دچار اسیدوز شده و بعد از چند روز که از تولد او گذشت، شُل و بی حال شده و یا دچار اسیدوز می‌شود. برای درمان این مشکل لازم است جوش‌شیرین به صورت خوراکی به او بدهیم. 13 گرم جوش شیرین را (یک قاشق غذا خوری حدود 25 گرم جوش شیرین در خود جای می‌دهد) در یک لیتر اب شرب حل کرده و به میزان 100 تا 150 میلی‌لیتر (سی‌سی) به او بخوارنید. مواظب باشید این مایع به داخل نای نوزاد وارد نشود. بعد از نیم ساعت یک آنتی‌بیوتیک خوراکی به نوزاد بخورانید. اگر بیماری شدید باشد باید سرم بی کربنات سدیم به نوزاد تزریق شود. تزریق یک ویتامین مثل ب 12 و ب کمپلکس و یا مولتی ویتامین دامی هم به این نوزادان در درمان کمک می‌کند.

2- دادن شیر سرد به نوزاد؛ اگر شیر را دستی به نوزاد می‌دهید، شیر را از یخچال و یا فریزر برندارید و گرم کنید. شیر نوزاد باید مستقیم از مادر دوشیده و به نوزاد خورانده شود. گرم کردن شیر سرد ذخیره شده باعث ایجاد اسیدوز و زمین گیر شدن نوزادان می‌گردد. 

3- هم‌خونی بین دامها؛ این هم یکی از دلایل ضعیف بودن نوزادان و زمین‌گیری آنها است. باید در زمان قوچ اندازی به این نکته دقت نمود.